Januari 2017
Reizen met een missie is niet verkeerd .... In Griekenland werd onze droom helder: samen iets beginnen in het buitenland. Op een mooie, authentieke plek, met ruimte, zon, leuke mensen, het avontuur instappen en tijdloos leven. Van daaruit boekten we tickets, B&B's, leuke huisjes om te verblijven, van waaruit we met een makelaar locaties bekeken. Het werd de eerste ronde Portugal, daarna een rondje Frankrijk, vijf toertjes Spanje. De reizen werden van 'vooral vakantie vieren en ontdekken', steeds meer 'projectweken', inclusief genieten, onze droom verder concreet formuleren richting elkaar, en steeds meer overtuigd raken van die nieuwe stap. In die fase dachten we wel eens: dit is vast het mooiste deel van het avontuur: reizen, vrij zijn, nog niet beslissen, alles ligt nog open. Een geweldige tijd! Van het idee Spanje en daar een strandtent beginnen, naar misschien toch Frankijk, een mooie hoeve met B&B-kamers, en in de basis 'het moet aan zee liggen', veranderden onze voorkeuren tijdens onze reizen. Zo stonden we in Spanje vorig jaar aan zo'n prachtig, helderblauw, sereen meer met de kinderen: ach, die zee hoeft eigenlijk niet. Een meer, de tijdloosheid en stilte die ervan uit gaat, de schoonheid, ja, een meer moet het zijn. In ieder geval vlakbij, want -aan- een meer wonen leek ons nogal onrealistisch. Dus ach, laat de zee maar zitten. Rob zei altijd, 'als ik symbolisch maar op slippers en in een korte broek kan leven, dan is voor mij alles goed'. Voor hem staat dat voor: vrij zijn, geen druk,, onafhankelijk en volledig jezelf zijn en je gevoel volgen. Nou ja, en daarom hebben we elkaar dus gevonden. Ieder op ons eigen manier zijn we altijd vrije geesten geweest, inclusief de uitdaging om ons te ontrekken, bevrijden, van wat (we geloofden) dat de wereld van ons verwacht.
Verkoop Café Noir
In mei 2016 hebben we Café Noir te koop gezet via een makelaar. Genoten van de zomer en onze camperreis met de kids door Zuid-Spanje. Tijdens die vakantie kreeg Rob een telefoontje van Patrick van Asch, en ik had meteen het gevoel: 'dit is het, hij gaat het kopen' ...!
In september was Café Noir verkocht. Het afronden, financieel, emotioneel, het verhuizen van spullen, contracten opzeggen, afscheid nemen van het personeel: oktober was een heftige maand. Maar tegen de tijd dat het eindfeest op poten stond, zei Rob tegen mij: 'het is helemaal goed zo. Dat wordt een top feessie!' 'En daarna begint een nieuwe fase van ons leven, ik kan niet wachten!' En ja, het was een geweldige dag, het Eindfeest! Met mooie mensen, prachtige muziek van Misère, wat tranen en vooral gevoelens van geluk, dankbaarheid, verbinding....
Bezichtingsweek Domaine Charente in Frankrijk
Het moment En ineens hadden we in november, via Internet, zicht op een 'domeintje' in Frankrijk. Hoe we het vonden, ik zou het niet meer weten .... authentiek, mooie 'gites' (authentieke vakantiehuizen) en een geweldige cottage met blauwe luikjes. Nog een grote mooie schuur erbij, in een ruime tuin met zwembad ...! Vreemde toestand Maar het leek een beetje alsof dat er allemaal niet zoveel toe deed. Natuurlijk moesten de ruimtes en de plek in Frankrijk kloppen. Maar er was iets anders met ons aan de hand ...... het voelde vreemd licht, en enorm rustig. Alsof ik iets 'wist', maar ik wist niet precies wat ik wist .... En met de Nederlandse eigenaren, Ben en Tom, hadden we meteen ook een bijzonder contact, thuis al via e-mail berichten voelde ik dat.
Dat moment leek vooral op: 'o.k., hier zijn we dan, nu loop ik door 'onze' tuin, even kijken wat daar allemaal bij hoort, maar ach, zo precies hoef ik dat allemaal nog niet te weten'. Heel vreemd en ik vertrouwde mezelf niet helemaal. Iets rationeler, en realistischer zijn, was nu wel op zijn plaats!
Ik wilde het zeggen tegen Rob, zo van: 'help me snel, ik moet nu nodig zakelijker en alert worden!' Maar toen ik naar Rob keek, zag ik aan hem dat hij in dezelfde toestand verkeerde als ik. Ik voelde: 'oh god, wauw, hij heeft hetzelfde intuïtieve gevoel als ik! Dit is het dus!'Maar iets in ons allebei maakte dat we er volledig voor gingen. Terwijl we voorheen wel eens tegen elkaar zeiden: 'even realistisch: hoe groot is de kans dat we ALLEBEI bij een plek het juiste gevoel hebben?' En nu, bij dit domein, hadden we er amper een gesprek over: hier gingen we voor. En niet even op en neer, nee meteen een hele week, want de omgeving verkennen is ook belangrijk. En niet met zijn 2-en, maar de twee jongste kinderen, Bloem en Kik, moesten er ook bij zijn. Ik heb bijzonder verlof aangevraagd op school. En we hebben hotels geboekt in Angouleme en Limoges. Achteraf bedacht ik me dat dat eigenlijk best raar was. Voor een bezichtiging in het algemeen doe je dat toch niet allemaal .....? Leffe En op zondag 20 november 2016, na echt wel een heel uitgebreid gesprek met Tom en Ben, een hoop vragen van onze kant, en stevige onderhandelingen, waren we eruit. En trokken we, als nieuwe vrienden, een grote fles Leffe open om de koop te vieren! Bizar om te zeggen, maar het klopt ook wel weer met deze hele toestand: die fles hadden we in Nederland, een soort onbewust, al in onze bagage gestopt en was precies op temperatuur ...!
* In de volgende update: Wat kiezen de kinderen? Overdracht bij de notaris op 27 februari a.s. Rob en ik dan 2 weken samen in Frankrijk Inrichten gites en cottage: 'onze sfeer'. Telefoon, Internet, gas/licht/water-contracten regelen. Wordt vervolgd ...!